ആദ്യ ദിവസത്തെ ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു റൂമില്‍ തിരിച്ചു വന്നപ്പോള്‍ എന്നെ കാത്ത് ഒരു ഓല എന്റെ മേശ മേലെ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു, ബോര്‍ടിങ്ങിലെ ടൈംടേബിള്‍ രാവിലെ എഴുനെല്കേണ്ട സമയം, ബ്രേക്ഫാസ്റ്റ്,ലഞ്ച്,ടി ആന്‍ഡ്‌ കടി,ഡിന്നര്‍ മുതലായവ കിട്ടുന്ന ടൈംസ്‌ ഇത് എല്ലാം ഇഷ്ടപ്പെട്ടു, ടൂഷന്‍ ക്ലാസ്സ്‌ അതും എല്ലാ ദിവസവും വൈകിട്ട് അതും പോട്ടെ,സ്വാമിജി ആണ് സയന്‍സ് ക്ലാസ്സ്‌ എടുക്കുന്നത് അത് മാത്രം സഹിക്കാന്‍ പറ്റുമായിരിന്നില്ല. പക്ഷെ സഹിച്ചല്ലെ പറ്റു ഞാന്‍ ആ സ്കൂള്‍ ഹെഡ്മാസ്റ്റര്‍ ഒന്നും അല്ലലോ അത് ഒഴിവാക്കാന്‍. അങ്ങനെ ടൈംടേബിള്‍ ജീവിതം തുടങ്ങി, അപ്പോയെക്കും അനുജനോടുള്ള അസുയ കുറഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു എന്നാലും അവനു കിട്ടികൊണ്ടിരുന്ന മധുരപലഹാരങ്ങള്‍ അത് അത് മാത്രം മിനിമം എല്ലാ ആഴ്ചയും കിട്ടിയാല്‍ മതി എന്നായി ചിന്ത...
ഞാന്‍ ബോര്‍ഡിംഗ് സ്കൂളില്‍ ചേരുന്നതിനു മുന്‍പ് തറവാട്ടില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ അച്ഛന്റെ കൂടെ അല്ലെങ്ങില്‍ ബന്ധുക്കളുടെ കൂടെ മിക്കവാറും എല്ലാ സണ്‍‌ഡേയും അനുജനെ കാണാന്‍ പോകുമായിരുന്നു, പോകുന്ന വഴിയില്‍ ഞാന്‍ ആയിരിക്കും അവനു വേണ്ടുന്ന മധുരപലഹാരങ്ങള്‍ സെലക്ട്‌ ചെയുന്നത്. ജിലേബി, ലഡ്ഡു , മധുരസേവ, ബോളി ഇങ്ങനെ ഉള്ള മധുരം കൂടിയ സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങി സ്നേഹത്തോടെ അവന്റെ മുന്നില്‍ കൊണ്ട് വെക്കും കൂടെ ഒരു കവര്‍ പക്കാവട കൂടി കാണും ഒരുപാടു മധുരം കഴിച്ചു അവനു മത്തു പിടിച്ചാലോ എന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാ (കണ്ടാ കണ്ടാ ചേട്ടന്റെ സ്നേഹം) പക്ഷെ അവന്‍ പറയും "നീ കഴിച്ചോ" അവന്റെ ഈ സ്നേഹം കാണുമ്പൊള്‍ എന്റെ കണ്ണ് നിറയും എന്നിട്ട് ഞാന്‍ തന്നെ അത് മൊത്തവും കഴിക്കും(പൈസ കൊടുത്തു വാങ്ങിയത് വെറുതെ കളയാന്‍ പാടുള്ളതല്ല എന്ന് അമ്മ പണ്ട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്)
ഞാന്‍ എന്തൊക്കെ പ്രതീഷയോടെ ആണ് ഈ ബോര്‍ഡിംഗ് സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുന്നത് എന്ന് ഇപ്പോള്‍ മനസ്സിലായോ, കൂടുകാരോട് കൂടെ ഉള്ള ജീവിതം, റബ്ബര്‍ബാന്‍ഡ് ഉപയോഗിച്ചുള്ള പേപ്പര്‍ ബുള്ളെറ്റ് യുദ്ധം റൂമുകള്‍ തമ്മിലായിരുന്നു യുദ്ധം(സ്വാമിജി ഇല്ലാത്ത നേരം മാത്രം), വീടിലുള്ള സ്ഥാപക ജങ്ങമ വസ്തുക്കളെ കുറിച്ചുള്ള വിവരണം, തറവാട്ടില്‍ ആണ് താമസമെങ്ങിലും ഞാനും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല,രണ്ടുനില വീട് ഉണ്ട് , ഫ്രിഡ്ജ്‌ ഉണ്ട്(അന്ന് വരെ കണ്ടിട്ട് കൂടി ഇല്ല ഈ പറഞ്ഞ സാധനം, കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഏതോ കൂടുകാരന്‍ പറഞ്ഞത് ഞാന്‍ കേട്ടിരുന്നു),അച്ഛന് ബൈക്ക് ഉണ്ട്(അത് സത്യം) അതില്‍ അച്ഛന് രണ്ടു ലോറികളുടെ മുകളില്‍ കൂടി ചാടി പോയിട്ടുണ്ട്(ഏതോ ഒരുവന്‍ പറഞ്ഞു അവന്റെ അച്ഛന് ഒരിക്കല്‍ ഒരു ലോറിയുടെ മുകളില്‍ കൂടി ചാടിച്ചു എന്ന്, അപ്പൊ എനിക്ക് എന്റെ അച്ഛനെ താഴ്ത്തി കാട്ടാന്‍ പറ്റുമോ, നിങ്ങള് പറ..),വീട്ടില്‍ ഒരു ചെറിയ കുളം ഉണ്ട്, ഞാനും അനുജനും അതില്‍ ആണ് ദിവസവും വൈകിട്ട് കുളിക്കുന്നത്, അങ്ങനെ കൊച്ചു കൊച്ചു പൊങ്ങച്ചങ്ങള്‍ പറയുക ഇതൊക്കെ ആയിരുന്നു എന്റെയും കൂടുകരുടെയും രാത്രി നേരത്തെ ഹോബി, പക്ഷെ എന്റെ ഓര്‍മ ശരി ആണെങ്ങില്‍ വളരെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളില്‍ മാത്രമേ എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ മോഹം(മധുരപലഹാരങ്ങള്‍)കിട്ടിയിട്ടുള്ളൂ..
ബോര്‍ഡിംഗ് സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് എനിക്ക് മറക്കാന്‍ പറ്റാതെ മറ്റൊരു സംഭവം ഉണ്ടായതു ആദ്യ ഓണം അവധി സമയത്താണ്. ഓണപരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു എല്ലാ കുട്ടിക്കളും വീട്ടില്‍ പോകാന്‍ തയാറെടുപ്പുകള്‍ തുടങ്ങി, ഞാനും തുടങ്ങി ഒരുക്കങ്ങള്‍ പത്തു ദിവസത്തെ ടൈംടേബിള്‍ മനസ്സില്‍ തയാര്‍ ആക്കി വെച്ചു. മാങ്ങാ പറിക്കാന്‍ പോകേണ്ട സമയം, കുട്ടിയും കോലും കളികേണ്ട സമയം, ക്രിക്കറ്റ്‌ കളികാനുള്ള സമയം എന്നുവേണ്ട എല്ലാത്തിന്നും ഞാന്‍ ഒരു ടൈംടേബിള്‍ ഉണ്ടാക്കി (ജീവിതം അപ്പോള്‍ ഒരു ടൈംടേബ്ലില്‍ കുരുങ്ങി കിടക്കുക ആയിരുന്നലോ)..പക്ഷെ വീടുകാര്‍ എനിക്ക് വേണ്ടി കരുതിയ ടൈം ടേബിള്‍ ഈ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സ്കാരന് ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും മറക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ഒന്ന് ആയിരുന്നു....
PS: എന്റെ അനുജന് മധുരപലഹാരങ്ങള്‍ ഇഷ്ടമല്ല എന്നത് എനിക്ക് മാത്രം അറിയാമായിരുന്ന രഹസ്യം.ആ വീക്ക്‌ പോയിന്റ്‌ ഞാന്‍ മുതലാക്കി എന്ന് കരുതുന്നവര്‍ക്ക് വേണ്ടി "ഞാന്‍ ഒരു കവര്‍ പക്കാവട അവന്നു വേണ്ടി മറക്കാതെ വാങ്ങുമായിരുന്നു എന്ന് മറക്കരുത്"
അനുജനോടുള്ള സ്നേഹം കൃത്യമായി അറിഞ്ഞു
ReplyDeleteനല്ല എഴുത്ത് ഇഷ്ട്ടപെട്ടു
ഹാപ്പി ന്യൂ ഇയര്‍ !